Transcript Erwin Rommel

Początek pokazu slajdów, kliknij, aby zobaczyć.
Erwin Rommel

Imię i nazwisko: Erwin Rommel

Stopień wojskowy: Feldmarszałek

Data i miejsce urodzenia: 15 XI 1891 w
Heidenheim

Data i miejsce śmierci: 14 X 1944 Herrlingen k.
Ulm

Rodzaj śmierci: samobójstwo (pod przymusem)

Rodzina: żona Łucja Maria Mollin (ślub 1916),
syn Manfred

Napisane książki: "Infantrie greift an"
("Piechota atakuje")
Erwin Rommel










Uczestnik I wojny światowej.
W 1937 roku opublikował książkę "Infanterie greift an" ("Piechota Atakuje").
W listopadzie 1938 roku został dyrektorem akademii wojskowej w Austrii.
Po rozpoczęciu II wojny światowej, dowodził Fuhrer-Begleit-Bataillon (FBB - batalion eskorty
wodza).
15 II 1940 roku został dowódcą 7. Dywizji Pancernej.
12 II 1941 roku wylądował w Trypolisie wraz z podległymi mu jednostkami Afrika Korps.
22 czerwca 1942 Hitler mianował go na feldmarszałka.
Od XII 1943 roku do VII 1944 dowodził grupą armii "B" w północnej Francji.
Należał do grupy oficerów uczestniczących w przygotowywaniu zamachu na życie Hitlera 20 lipca
1944. Za udział w zamachu, Rommel został zaocznie skazany na śmierć. Ze względu na znaczenie
i ogromny prestiż feldmarszałka dano mu możliwość popełnienia samobójstwa z zachowaniem
prawa do uroczystego pogrzebu oraz zapewnieniem o nierepresjonowaniu członków rodziny.
Erwin Rommel jako pierwszy oficer wojsk lądowych został odznaczony najwyższym niemieckim
odznaczeniem: Krzyżem Rycerskim z Liśćmi Dębowymi, Mieczami i Brylantami.
Erwin Rommel :
•
•
•
•
•
•
•
pochodził z rodziny znanej z osiągnięć naukowych, jednak on sam miał problemy ze szkołą.
uprawiał sport, stał się wzorem dla kolegów jako odważny i szlachetny.
wkrótce rozpoczął naukę w szkole oficerskiej. Był zdyscyplinowany i nie męczyły go nawet
najtrudniejsze ćwiczenia.
od 1912 roku kontynuował naukę w Gdańsku. Dyplom, który uzyskał był przeciętny, ze stopniem
podporucznika.
wtedy poznał w Gdańsku Łucję Marię Mollin, którą poślubił w 1916 roku.
uchodził za ascetę, gdyż nie palił, nie pił.
nie lubił teoretyzowania, wolał działanie.
Podczas I wojny światowej :
•
•
wyróżnił się jako dowódca plutonu, kompanii i batalionu.
służąc, jako porucznik w alpejskim batalionie w Romanii i pod Caporretto, przedostał się w głąb
terytorium wroga i wziął dużą liczbę jeńców, nie tyle dzięki przewadze militarnej, ile dzięki
zaskoczeniu i sprawnie przeprowadzonej akcji.
•
•
został odznaczony krzyżem żelaznym I klasy
otrzymał również order Pour le Merite.
Należy podkreślić, że nigdy nie należał do partii nazistowskich!
1918 - 1939
•
po I WŚ wrócił do żołnierki, służąc jako oficer piechoty.
•
w październiku 1933 roku awansował do rangi majora i został wysłany do Goslar, gdzie dowodził
batalionem górskim.
•
w październiku 1935, awansował na podpułkownika i zaczął nauczać w Szkole Piechoty w
Poczdamie.
•
•
w 1937 roku opublikował książkę "Infanterie greift an" ("Piechota Atakuje").
w listopadzie 1938 roku został dyrektorem akademii wojskowej w Austrii.
1939 - 1941
•
podczas pobytu Hitlera w Polsce (wrzesień ’39) dowodził Fuhrer-Begleit-Bataillon
(FBB - batalion eskorty wodza).
•
z Fuhrerhauptquartier (FHQ – kwatera główna fuhrer’a) droga kariery wojskowej zawiodła
Rommla na front :
•
15 lutego 1940 roku został dowódcą 7. Dywizji Pancernej.
•
•
w maju 1940 (kampania francuska) 7DP w szybkim tempie przekroczyła Ardeny i dotarła
nad kanał La Manche. Taktyka Rommla polegała na wbijaniu się wąskim klinem w wojska
przeciwnika i atakowaniu szerszym frontem słabiej bronionych tyłów.
•
podczas tej kampanii Rommel wykazał się mistrzostwem w walce pancernej. Szybkie ruchy i
niespodziewane ataki tej dywizji, zyskały jej przydomek "ghost division" ("duchy").
sukcesy 7. Dywizji Pancernej ‘przyniosły’ mu stopień generała wojsk pancernych.
Wyładowywanie PzKpfw III (Afrika Korps) w Trypolisie.
!!! KLIKNIJ !!!
!!! KLIKNIJ !!!
Wyładowywanie PzKpfw III (Afrika Korps) w Trypolisie.
UUUUUUUUUUU
1941 - 1944
•
podczas pobytu Hitlera w Polsce (wrzesień ’39) dowodził Fuhrer-Begleit-Bataillon
(FBB - batalion eskorty wodza).
•
z Fuhrerhauptquartier (FHQ – kwatera główna fuhrer’a) droga kariery wojskowej zawiodła
Rommla na front :
•
15 lutego 1940 roku został dowódcą 7. Dywizji Pancernej.
•
•
w maju 1940 (kampania francuska) 7DP w szybkim tempie przekroczyła Ardeny i dotarła
nad kanał La Manche. Taktyka Rommla polegała na wbijaniu się wąskim klinem w wojska
przeciwnika i atakowaniu szerszym frontem słabiej bronionych tyłów.
•
podczas tej kampanii Rommel wykazał się mistrzostwem w walce pancernej. Szybkie ruchy i
niespodziewane ataki tej dywizji, zyskały jej przydomek "ghost division" ("duchy").
sukcesy 7. Dywizji Pancernej ‘przyniosły’ mu stopień generała wojsk pancernych.
Uczestnik I wojny światowej
Wyładowywanie PzKpfw III (Afrika Korps) w Trypolisie.
!!! KLIKNIJ !!!
!!! KLIKNIJ !!!
Wyładowywanie PzKpfw III (Afrika Korps) w Trypolisie.
WSTĘP


Rommel, Erwin (1891-1944), German field marshal, renowned for his
African desert victories during World War II. Born in Heidenheim, he
joined the German army in 1910. After winning awards for bravery in
World War I, he taught in military academies. In the German push to the
English Channel in 1940 Rommel headed the victorious 7th Tank
Division. He was made a lieutenant general the following year and
placed in command of the Afrika Korps in North Africa.
By 1944, Erwin Rommel had a lifetime of military experience behind
him. He was awarded the Pour le Mérite, Germany's highest decoration
for bravery, for capturing 9,000 enemy soldiers during World War
I. During the invasion of France of 1940, Rommel commanded the
notorious Ghost Division--the German 7th Panzer Division. Pushing
every man and machine to its limit, Rommel's forces advanced 350 miles
in six weeks (an unheard of distance for tanks during that time).
Desert Fox


Rommel was a popular, although
unconventional military leader. Rommel's
method of command was also
unique. While other officers directed
battles from a strategy room located far
from the field of battle, Rommel chose to
lead from the front. Rommel felt it was
important for the commander to always be
near his troops. When the troops had to
build a bridge or when a supply convoy was
in trouble, Rommel was known to lend a
hand.
Rommel earned worldwide recognition for
his leadership of the Afrika Corps during
the North African desert campaign. From
1942 to 1943, Rommel was at the top of the
Allies most wanted list. His ability to show
up, when and where his opponents least
expected, earned Rommel the nickname
"the Desert Fox." Initial successes in the
desert campaign, however, were followed
by crushing defeats at the hands of better
equipped Allied forces. The Allies marched
victoriously through North Africa in May
1943. From there the Allies landed in Italy
and by early 1944 were marching
steadfastly toward Rome.
Western Front


In 1944, the western front was the only arena that had yet to receive a full
Allied frontal assault. Hitler charged Rommel with defense of the
western front. He began by touring the western coastal defenses from
the North to the Mediterranean Seas. He was discouraged by what he
saw. The defenses were widely scattered and none could withstand an
Allied offensive attack. The infantry defending the coasts were in worse
condition. They included POWs and German soldiers exhausted from
fighting the Russians. They were poorly organized, poorly trained, and
lacked artillery; in some cases they even lacked the physical strength to
endure intense military action.
Although the situation was bleak, Rommel set to work to bring order to
the western front. The mere appearance of Germany's national hero had
a positive effect on troop morale. Rommel organized the troops and put
them to work fortifying western coastal defenses - the Atlantic Wall. He
made daily inspections of the progress on the Wall. Rommel functioned
as an architect, personally designing many of the obstacles for the
Atlantic Wall. Minefields, concrete and steel obstructions, and artillery
posts sprung up at a startling rate.
Atlantic Wall


Although the situation was bleak, Rommel set
to work to bring order to the western front. The
mere appearance of Germany's national hero
had a positive effect on troop morale. Rommel
organized the troops and put them to work
fortifying western coastal defenses - the
Atlantic Wall. He made daily inspections of the
progress on the Wall. Rommel functioned as an
architect, personally designing many of the
obstacles for the Atlantic Wall. Minefields,
concrete and steel obstructions, and artillery
posts sprung up at a startling rate.
While construction continued on the Atlantic
Wall, the German leadership debated strategy
for the defense of the coast. Rommel, aware of
the strength of the Allied forces, contended the
Allies must not be allowed to establish a
beachhead on the coast. They must be thrown
back into the sea. Rommel proposed that all
available men and material be positioned as
close to the coast as possible. Field Marshal
Gerd von Rundstedt, Rommel's immediate
superior, argued that sufficient forces must be
kept on the coast, but a large contingent of
forces should be kept in reserve, away from the
field of battle so that a piercing counterattack
could be launched.
Reinforcements Gone


In the end a compromise was reached, giving Rommel command of the army, but
also placing a small reserve of troops far from the battlefield. Rommel, however,
did not have complete control over all of the German armed forces. Unlike the
Allies, who in Eisenhower had a commander with absolute control over the army,
the navy, and the air force, Rommel only controlled the army. The German navy and
Luftwaffe functioned under separate and autonomous command. Effective
organization was further hindered by Hitler's insistence that all orders be approved
by him, thus making the formation of a single-minded defense plan for the coast
impossible.
On June 6th, 1944, the construction and planning of German defenses in France
came to an end as the Allies launched Operation Overlord. Due to the inclement
weather, Rommel thought that an attack would not be launched. He used the
opportunity to travel to Germany to celebrate his wife's birthday. Upon hearing of
the attack, Rommel rushed back to the Normandy coast, arriving at 10:00 p.m. The
initial Allied attack had been a bruising one. Although Rommel's Atlantic Wall
inflicted casualties on the Allied forces, the sheer number of men and material
participating in the invasion and the supremacy of the Allied air force far
outweighed the effectiveness of the coastal fortifications. On D-Day, the Allies were
able to put over 8,000 planes in the air, compared to Germany's three.
Downfall


Rommel commanded the German forces
tirelessly, traveling to the front, and inspecting
and encouraging the troops. But the Germans
suffered from lack of supplies and the continual
onslaught of Allied air power. Without sufficient
manpower, Rommel was unable to launch an
effective counterattack. By mid-July German
losses topped 100,000, yet only 6,000
replacement troops had arrived.
Realizing the war was lost, Rommel went to
Hitler to bring the severity of the situation to his
attention. Rommel proposed re-establishing a
defensive line on the Seine, to secure the
German borders from Allied attack. Hitler
rejected the idea--France was to be defended to
the last man. Shocked by the Führer's lack of
understanding of the situation, Rommel
discussed with other German officials the
possibility of opening secret negotiations for
peace with the Allied leaders. On July 17th,
1944, the possibility of such negotiations taking
place evaporated when Rommel was seriously
injured in an attack by an Allied plane. The
injuries effectively ended his involvement in the
Normandy invasion.
Rommel’s End
 Rommel was recovering from his injuries when the
assassination plot was launched. Under torture, one of
the conspirators mentioned Rommel's name, implicating
him in the plot. As friends and fellow officers were
arrested as conspirators, Rommel realized the end was
near. On October 14th, 1944, two generals came to
Rommel's house and gave him an ultimatum. Either take
his own life and be buried with full honors or stand trial
and put the future of his wife and son in
jeopardy. Rommel said good-bye to his family, went with
the two men, and swallowed poison. He was buried with
full honors.
Lepiej mieć 1 dywizję w dniu inwazji niż 3 w 3 dni później
W razie braku rozkazów, znajdź coś i zabij to
„Jeden z największych niemieckich dowódców… z a lightning power of decision, żołnierz
najdzielniejszy i of unequalled dash. Zawsze na linii frontu, inspirował swoich ludzi do
new deeds of heroism własnym przykładem…” (Feldmarszałek Model)